Shirin shirinam benim en en en cok sevdiğim şarkılardan.
Sonrasında da:
Ey sareban
Nobahari
Ve Cennetin rengi için yaptığı beste favorim.

sarkilarin isimleri yanlis olabilir ama en cok dinlediklerim su sekilde;
dele zaram
nobahari
zolf
vava leyli
haftat
maryam
toranj
khan baji
yar mara ghar mara
shekveh
che guevara

Morghe sheyda

Direkt Toranj derim.

Annemi ve kedilerimi mutlu etmek

Sevdiğim işi yapmak, işim hakkında donanımlı kişilerle sohbet etmek, çevre edinmek. Tek amacım bu.

Hayatta birçok hedeflerim var.

Yaşam amacım pek ulvi değil, fakat yaşıyorken, henüz yeterli enerjim ve imkânlarım varken bazı fırsatları değerlendirmek gerektiğine inanıyorum.

Kendimce, kendime ve çevreme faydalı olacağını düşündüğüm bazı projelerim var. Bunlarla uğraşıyorum.

Orta direk bir aileden geliyorum. Hayatımdaki hiçbir şey mükemmel olmamakla birlikte olabildiğince elimdekilerin tadını çıkarıyorum.

Bana göre hayattaki hedefler ve amaçlar dışarıdan gelmez. İnsan kendi kendiyle uğraştıkça, zaman içerisinde yatkınlıklarını ve neleri başarabileceğini keşfeder. Bu yolda ilerlemek de yine insanın kendini motive etmesiyle alakalıdır. Kuşkusuz herkesin potansiyelleri vardır. Bunları yine kendisi gerçekleştirmek ve açığa çıkarmak zorundadır.

Yanımda olan anneme soruyu yönelttim. Ooohhf Amaranta bana böyle sorular sorma dedi:/ hadi hadi tum insanlik bu sorulari sormuş cevaplamış sen de cevap ver dedim. Senin yaşam amacın ne diye topu bana attı. Yaşam amacım yok dedim. O zaman benim de yok dedi. Birkaç saniye geçince cevabın ağırlığını hissetti herhal vazgeçip benimki çocuklarım ve onların iyi bir geleceğinin olması, Allah' a kulluk görevimi yapip ölmek dedi.
:/

daha fazla para, daha fazla rahatlık..

zor zamanlardan geçince bayağı, böyle oluyor insan.

dünyaya tek geliş amacım islamdır, bunu ayrı bir yere koyarsak:

doğa için yaşarım, çam kokusu beni bitirir, topraktan uzak yaşayamam. hayvanlar da doğaya dahil. trekking ve kampçılık en büyük hobilerimden.

sanat için yaşarım, çok sağlam senaryo yazarım, animasyon filmi yaparım, tablolara özel ilgim var. otomobil öncelikli olarak endüstri ürünlerine dair tasarımlar yaparım; tasarımı güzel olan her şeyi dakikalarca izleyebilirim; estetik bu dünyada benim için her şey diyebiliriz.

minimalizmi benimserim, tüketmek değil üretmek için yaşarım, sürekli bir şeyler üretmek zorunda hissederim. üretmek insanın temel ihtiyaçlarından bence. buna kullanılamaz bir radyoyu kullanılabilir hale getirmek de dahil, kimsenin aklına gelmeyen bir fikri üretmek de dahil, çok iyi yemek yapmak da.

bunlar benim önceliklerim ve yazdıklarımın hepsinin altı doludur... geri kalan spor/eğlence (kick boks/elektro bağlama gibi) vesaireyi hayat amacı olarak benimsemiyorum.

amaçsız olmak kadar kötü bi şey yok heralde şu dünyada. kişisel gelişim kitaplarından nefret ederim. nefes al, rüzgarı hisset, doğaya dokun, kendini keşfet filan gibi salak saçma şeylerden farklı benim buraya yazdıklarım, amaçsız hisseden birilerine belki bir fikir verir.

Ben merak ediyorum. Yasayacagim seyleri ve her gunun o gun neyle karsilasacigimi, neler ogrenecegimi, neler yiyecegimi, neleri begenip neleri begenmeyecegimi merak ediyorum. Elimde olsa cekirdegimi alir cittiri cittiri kendi hayatimi izlerim.

Hedefi degil, yolu seviyorum. Ara ara yol da zorluyor ama gidecegim yerdense yolda olmak bir yere gitmekten guzel.

ilkel zamanlarda varoldugumu varsayiyorum. amacim basit. hayatta kalmak. ve bunun icin beslenmek, barinmak ve giyinme gibi temel ihtiyaclarimi karsilamak icin yasardim. ta ki bir hayvana av olana ya da bir hastaliktan olene kadar.

peki simdiki benin yasama amaci ne? sabah kalkip ava cikmiyorum. giyinmek icin ayi oldurmuyorum. barinmak icin magara aramiyorum. yapmiyorum bunlari. bunlari benim yerime benim icin yapan baska insanlar var. ben onlardan bunu para ile satin aliyorum. baska bir deyisle uretmiyor, tuketiyorum.
temel ihtiyaclari bana satan insanlar magara aramiyor ama magara yapiyor; daireler, siteler, konaklar, villalar, evler.. bunlar magaralarin modernlesmis sekli. beslenmek icin avlanmaya gerek duymuyorlar ama hala hayvanlari kesip yiyiyoruz. giyinmek icin hayvan oldurmuyorlar, bitkilerden falan uretebiliyorlar hammaddeyi.. tabii bazi deri giysiler hala var. giysilerin modernlesmis sekli de bu.
bu ayri bir konu ve ben de pek hakim degilim aslinda. yani soyleyecegim o ki; temel ihtiyaclarimiza eskiden farkli yollarla ulasabiliyorduk ve tum zamanimizi bunlara harciyorduk. simdi ise daha farkli yollarla uretiyor/ulasabilyoruz, temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin neredeyse hic zaman harcamiyoruz. bunu bir baskasi bizim yerimize yapiyor. durum degisti ama temelde ayni. yok olmadi, olamaz da zaten. adi ustunde, temel ihtiyac.
baskalasti dunya, insanlariyla beraber. ben de oyle.

simdiki ben bilim ve teknoloji ile ugrasiyor. amacim avlanmak degil, bir seyler uretmek. ve diger insanlara satmak. bunu yaparken de guclu bir anlam katmaliyim isime ki urunu insanlara satabileyim. elde ettigim parayi da temel ihtiyaclarima ulasmak icin harcayayim. bir tane midem var, ne kadar yiyebilirim ki. sahip olacagim bin ev olsa da gece sadece bir tanesinde uyuyabilirim. bir miktardan sonra bankadaki hesabimin benim icin bir onemi yok.
kova dolunca da kovasi bos olan ve benden daha sanssiz insanlara yardim edeyim. kendimi iyi hissetmek icin.

aslinda bakarsan kafamda soylemek istedigim cok sey var. yukarida yazdigim sadece kucuk bir bolum. geriye kalanlari kelimelere nedense dokemiyorum. sunu ekleyeyim ama: temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin bir iste calisiyoruz ya. ha iste o is, yaparken kendimizi iyi hissettigimiz bir is olsun ki kisitli yasamimizi mutlu gecirelim.

amac hala ayni: yasamaya, hayatta kalmaya calisiyorum sanirim. cok dallayip budaklandirmamak lazim.

cok sevdigim yazar alan watts'tan bir alintiyi buraya birakayim:
"hayat hiçbir yere gitmiyor, ulaşılacak hiçbir şey yok. bütün çaba ve açgözlülüğünüz, eriyen avuçlarınızla bir dumanı kavramaya çabalamaya benziyor. hepimiz kayıp haldeyiz, doğduğumuz andan itibaren boşluğa fırlatılmış durumdayız; ve varacağımız tek yol unutulup gitmek."
"var olan tek yol gökyüzünde uçan bir kuşun bıraktığı iz: işte şimdi görüyorsun, şimdiyse görmüyorsun."

yani cok da sey etmemek lazim. unutulup gidecegiz. bizden once 107 milyar insan yasadi ve oldu dunya'da. kac tanesinin ismini biliyorsunuz? bizden sonra da milyarlar gelecek dunya'ya. ve bu sorunun aynisini yine soracaklar. bizden oncekilerin bu soruya cevaben bir seyler uydurmasi ve ve buna felsefe ismini vermesi gibi. bazilarinin da baska cevaplar vermesi ve bu cevaplari kutsallastirmasi gibi. simdiki biz insanlar daha once verilmis olan hangi cevap mantikli geliyor veya ogretiliyorsa o cevaba sariliyoruz. o cevapla omrumuzu yasiyor ve oluyoruz.

bence; onemli olan, anlamli oldugunu dusundugumuz ve mutlu olacagimiz bir is yapmaktir. bu da benim uydurdugum bir sey. is de temel ihtiyaca cikar. amac bu.

bu dünyanın en blabla konusu bana kalırsa.o kadar önemli değiliz..

bir amacım yok sanırım. ölene kadarki zaman sürecinde bir şeyler hissetmek, güzel bir seyler yaşamak vs. iyi biri olmak belki. iyilik yapmak ( ??? )

ilk defa duydum goodreads e ekledim. savol.

rica ederim. pişman olmayacaksınız.

Okumadım not aldım. Spasiva.

Ben de bir arastirdim. Yuzucu'yu aldim sesli kitap olarak. Ona bir dinlerim bu aksam, kisaymis. Oradan Bullet Park'a gecis yapabilirim. Tesekkurler :)

evet, bullet park güzel. bende para yok, şimdi arkadaşları inceden gazlama faaliyeti içindeyim diğer kitaplarını alsınlar da ben de okuyayım diye. hehe.

insandan insana, hatta insani da gectim ayni kisi icin zamandan zamana bile degisebiliyor.

5 sene onceki bana "26 yasinda nasil olmak istiyorsun" diye sorulsaydi, "evli,mutlu,cocuklu" derdim. hayatimi o zaman yasayacagimi dusunurdum.

simdi sorunca aklima gelen sey yeni bir seyler ogrenip/gorursem, bir seylere faydam olursa hayatimi yasamis sayarim. bir seyler uretemezsem hayatimi yasadigimi soyleyemem.

bana göre maddi ya da manevi hiçbir kısıtlama olmadan kişinin gönlünce ve keyfince istediği şeyleri, istediği zaman yapabilmesidir.

sağlıklı ve accuk paralı olmak benim için en başta gelir. ondan sonra, çalışmam gerekeceğini varsayarsak, günde 8 saat çalışıyor ve ek mesai için ücretimi alabiliyorsam ve hafta sonu 2 gün tatilin yanı sıra 30 gün yıllık iznim olabiliyorsa ben "güzel yaşıyorum" derim sanırım kendi adıma.

geçen seneye kadar hayat benim için "yatabilmek"ten ibaretti ama aktif olmanın zihinsel açıdan bana çok daha iyi geldiğini fark ettim. kurs, okul, iş... fark etmez. düzenli olarak sokağa çıkmamı, bir yerlere gidip birileriyle iletişim kurmamı mecbur kılacak aktivitelere ihtiyaç duyuyorum. aksi takdirde zaman zaman mutlu olsam ve hiçbir şey yapmak zorunda olmama özgürlüğünü sevsem de uzun vadede mental olarak çöküyorum, iyi gelmiyor.

şunları sağlayabildikten sonra çok şikayetim olmaz açıkçası çünkü hayat her zaman daha fazla yaşanabilecek bir şey. diyelim ki en büyük hayalimi gerçekleştirip almanya'ya yerleştirdim. autobahn'da bastım gaza, altımda şahane bir araba var, eisbrecher çalıyor. leipzig üniversitesinde prof olmuşum, güzel para kazanıyom, sülalem raad. %100 eminim ki o zaman bile hayallerim, pişmanlıklarım, "keşke yapabilsem"lerim olacak. bu hayatın kanunu bi' yerde.

o yüzden buna takılmamaya çalışıyorum. ne kadar yaşayabiliyorsam o kadar. çünkü bunun sonu yok. bazen bungee jumping yapmak evde oturup kitap okumaktan daha keyifli bir deneyim olur ama bunların nasıl olacağını çoğunlukla bilemezsin. bazen çok iyi ve güzel hatırladığın bir anı aslında basittir: o günü çok daha zengin ve farklı bir şekilde geçirme şansın olmuştur ama sen öyle yapmamış, yine de mutlu olmuşsundur.

"bunun sonu yok" ve "önemli olan bakış açısı" düşüncesine göre hareket etmeye çalışıyorum. evet güzel yaşamak istiyorum, planlarım ve isteklerim var ama bunlara körü körüne bağlanarak "evde sığır gibi oturma" özgürlüğümü kaybetmek istemiyorum örneğin. mutluluğu yaşadıklarıma değil de zihinsel yapıma göre şekillendirmeye çalışıyorum. sen yurtdışına mı çıkıyorsun yazın? çok güzel, sen mutluysan ne ala... işte ben onu yapamadığım halde evimin balkonunda çay içebildiğim için mutlu hissedebilmenin peşindeyim - bunu yaptığım sürece hayatımı "güzel yaşanmış" sayarım. çünkü dediğim gibi, "yaşamanın" sonu yok. ben sana başımdan geçen muhteşem, fantastik bi' şey anlatırım. dersin ki "vaooo adam ne hayat yaşamış bee". halbuki ben o an üzülüyorumdur belki, daha güzel veya farklı olabilirdi ya da daha fazlasını görebilirdim diye düşünüyorumdur.

o yüzden ben kendime vakit ayırabildiğim, sağlığımın yerinde olduğu ve para kazanabildiğim bir hayattan genel olarak memnun olurum galiba. "hayatımı yaşadım" diyebilirim. benim için toplum içine karışınca ve bir şeyle meşgul olunca gerisi geliyor çünkü. öyle bir durumda karşı cinsle de tanışıyorum, ilginç deneyimler de yaşıyorum vesaire. aktif olarak kovaladığım şeyler az. diğerleri, bu kovalamacanın sonunda kendiliğinden geliyor zaten. gelmeli. 15 koldan hayatın her şeyine saldıramam, ona enerjim yok. bazılarına ben gideceğim, bazıları bana gelecek.

benim için her şey inandığın ve yapabildiğin kadar güzel. dediğim gibi, ben şimdi bi' arkadaşımla çay içişimi anlatırım burada, "ulan ne güzel çay içmişler, keşke hayatımda böyle şeyler olsa" dersin. halbuki bi şey yok yani çay içiyoz işte oturup, ne özelliği var? ama benim hoşuma gidiyor, ben güzel hatırlıyorum. güzel yaşamışım o zaman bence. yine de dengeyi iyi sağlamak lazım tabii... "iyi görmek"le "kendini kandırmak" arasında ince bir çizgi var çünkü. aşırı pozitifliğin, polyannalığın da anlamı yok. bazen "napıyorum lan ben?" yahut "yaşadığım hayat mı?" diyebilmek lazım. bunlar hep ileri götürür insanı. güzel şeyler.

adım samuel 24 yaşım.

zor bir soru. "hayatını yaşamak" kavramı herkes için değişebilecek bir kavram gibi. beklentilerle alakalı sanırım biraz.

benim aklıma ilk gelen şeyler özgürlük ve üretkenlik.

para kazanma kaygısı nedeniyle istemediğin bir işte çalışmak özgürlüğün kısıtlanmasıdır mesela. herhangi bir nedenle arkadaşlarınla yeterince vakit geçirememek gibi, gitmek istediğin bir şehre gidememek gibi, kısacası yapmak istediğin ancak elinde olmayan nedenlerle yapamadığın şeylerin olması, özgürlüğünün kısıtlı olması demektir. bence her insanın özgürlüğünün peşinden gitmesi gerekiyor. yüzde yüz bir özgürlük tabii ki mümkün değil, ancak mümkün olduğunca özgür olabilmek adına adımlar atmak lazım. en nihayetinde insan yaptığı değil, yapmadığı/yapamadığı şeylerden dolayı pişman olur.

bir de üretkenlik... bu bir meslek olabilir ya da hobi olabilir, insanın bir şeyler üretmesi, başarmış olma hissini yaşaması gerekiyor bence. özellikle de sevdiğin bir alanda ilerleme kaydettiğini görmek...

ha bir de sevdiğimiz insanlarla bolca vakit geçirmek lazım. gün gelecek o insanları kaybedeceğiz. hayat ister istemez yollarımızı ayıracak bir şekilde. mutlu anılar biriktirmek büyük bir hazine.

Sevgilimle istediğim(iz) çoğu şeyi yapabiliyorsam(ak) "yaşıyorum şu hayatı be" derim. 25 yaşındayım. Bir de ben üniversitede istediğim bölümü okumasaydım da hayatımı yaşamamış hissederdim. Merakı giderme, bilgi edinme, kendini geliştirme süreçleri de en az tatil yapmak kadar keyifli. Ki bence hayatın asıl güzelliği böyle şeylerde.

guzel sorun icin tesekkur ederim.

hayatini yasamak, kendini iyi hissettigin seyi yapmaktir.

benim icin hayatini yasamak, baskasina karsiliksiz yardim etmektir, iyi bir seyler yapmaya hevesli insanlara yardim edecek bir seyler yapmaktir, kafamda kurgudum sirketi hayata gecirmektir, ailemle oturup guzel vakit gecirmektir, arkadaslarimla alemlere akmaktir-hunharca gulmektir-birbirimizle dalga gecmektir. ve gunun sonunda s*cmaktir hayatini yasamak.
sirket kurma disinda digerlerini yaptim ve yapmaya devam ediyorum. hayatin bana yarin ne getirecegini bilmiyorum ama bildigim bir sey varsa o da hemen ileriki kosede bir problemin mutlaka var olacagidir. bu problemin yaninda guzellikler ve firsatlar da olacaktir. benim yapacagim sey basit: problemin ustesinden gelmek icin elimden geleni yapmak ve firsatlari guzel seyleri degerlendirmek olacak.
aklimdaki sirketi kurmazsam kendimi yasamis saymayacagim.

yas 22.

Hayati yasamak pismanliklarin eriyip gittigi, keskelerin buyuk olmadigi bir hayattir bana gore. Geriye dondugumde kucuk birkac detay disinda "Sunu da degistirmek istemezdim, iyisiyle kotusuyle boyle kalsin" diyorsam ve Frank Sinatra gibi "I did it my way" diyorsam hayati yasamis varsayarim kendimi. "Keske bu bolum yerine su bolumu secseydim", "Keske bu adamla/kadinla evlenseydim/evlenmeseydim", "Keske sunlari sunlari diyebilseydim" ya da "Neden bunu boyle yaptim"lar kafanin icinde mesai yapiyorsa hayat harcaniyor demektir. "Fena olmadi be" deniyorsa da o hayat yasaniyordur.

Bir de benim icin hayat sikici ayrintilardadir. Sabah kah kufrederek kah uykumu alarak kalkmamda, her gun gordugum billboard'da, kapinin onunde buyuyen cicekte, iste mesaiye kalsan bile iyi arkadaslarla kalip bir yandan muhabbet edebilmekte, her ay aldigin dergide falandir. Istedigin gibi sacmalamak, aptallasmak, icindeki sese ihanet etmemektir. Ne olursa olsun, o ani iyisiyle kotusuyle yasayabilmek, o ana sahip cikabilmek ve kafanin icinde birbirini kovalayan sesler olmamasi demetir. Rutinini sevmek ama arada bir hayatin kacamaklarini yakalamak demektir.

Yasim 35 olmak uzere.

Ibizada kokain partisinden sonra ferrarimle kaza yapan sevgilimi özel jetimle ülkeden kaçırırsam mesela hayatımı yaşadım sayarim

Diyorlar ya hayat aslında plan yaparken geçen zaman diye, her ne yapmış ve karar vermiş olursanız olun bir alternatifi oluyor oluşu bu “hayatı yaşama” konusunda beni çok kararısız bırakıyor. Yani bence hayatı yaşamak konusuna bu yüzden minimal bakmak lazım. Zamanınızı kaliteli geçirdiğinizi düşünüyorsanız tamamdır, gerisi hikaye.

Yoksa şu an gayet iş olarak iyi bir konumdayım ve kazancım iyi. ama kanser oldum mesela. Ancak ben zaten yaşamayı seven, her anında hayatta olmaktan ve en önemlisi sağlıklı olmanın değerini hayatım boyunca ön planda tuttum. Şimdi kanseri yendim ama hayata tutunma açımda hiçbir şey değişmedi. Tam tersi hayatın tamamen raslantısal çalıştığına iyice kanaat getirdim.

Finalde demem lazım ki, hayatı yaşamak aslında kimsenin ne dediğine aldırmadan gönlünüzce yaptığınız her şeye denir. Hatta o şeye ulaşamasanız dahi, ona ulaşmak için yaptıklarınızda buna dahil.

Bu dizelerde ne güzel açıklar aslında; yunus.hacettepe.edu.tr

Kendi zamanını yönetebilmek

Aklından geçenleri değiştirmeden uygulayabilmektir hayatını yaşamak.Araba alayım ekonomik olsun,tatil yapayım ekonomik olsun,evleneyim az masraflı olsun,yaşamak bu değil.

şu saatten sonra çalışmadan ölmeyi başarabilirsem, "hayatı istediğim gibi yaşadım" derim. başkalarının hayatını yaşamayayım da açlık çeksem de kafi. tercih etmediğim fiziki acılarla karşılaşmadan nihayete erdirmek de şu ömrü, nişanı olur hayatın. yaş 33.

Yaşamak için çalışmak zorunda olmamak. Bunu yazmaktan yorulmayacağım.

www.bbc.com
www.bbc.com

www.bartleby.com

Burda bir arkadaş blogunu paylaşmisti ben zevkle okuyorum linkini birakayim. Sanat tarih muzik edebiyat iç içe.
muzikleinkilab.blogspot.com

Bizim önceki evimiz icin yaptirdigimiz normal kapakti memnunduk. Yeni ev icin yapılanlar sürgülü. Ancak zamanla haşin kullanimla beraber sürguler raydan cikabiliyor. Yine misal dolap bölmeliyse ortadaki nesneye erişim zorlaşıyor. Bizim ayakkabı dolabı da surgulu ve bazen ortadaki ayakkabi icin her iki tarafi kaydiriyor ulasmaya çalışıyorum. Bu da aceleniz varken sorun oluyor bence:/

nasıl olursa olsun stop mekanizması olsun. yani kapağı kapatınca çarpmasın yavaş yavaş kendi kapansın.

Turk kizi mi

bi kız arkadaşım mekanda instagram isteyen kişileri zoraki takipleşiyordu, bir sonraki gün engelliyordu.

cevap yazmamak, engellemek kabaca evet fakat bazen öyle tipler çıkıyor ki kurtulmak mümkün olmuyor. benim de başıma geldi, bazen engellemesini istedim bazen yazmamak adına ben engelledim. yapacak birşey yok.

cevap vermemek kitabımda yok bu arada.

Ayıp.

Karşı taraf rahatsız edici bir şey yapmadığı sürece cevap verilmeli. Cevap verilmek istenmiyorsa medenice belirtilmeli diye düşünüyorum. En kötü kısa kesip bahaneler sunulur. Karşı taraf da bir yerden sonra anlar.

Ayıp değil.
Malesef herkes "ha istemiyomuş tamam" diyip bitirmiyor meseleyi. En azından cevap verdi, istemese hiç yazmazdı, az daha zorlayayım kafasında çoğu erkek. Bunlara önlem almak için mecbur kabalaşıyorsunuz.

Bence ayıp değil ya. Kiminle konuştuğuna göre değişir, bir iki konuşup görüşüp sonra çok da ısınamayınca salmak isteyebiliyor insan veya hayatın olağan akışı öyle gerektirebiliyor bazen. Çok da şeyapmamak lazım.

anahtar kelime, sana öyle geliyor. bana da öyle geliyor. bizim hüsamettin'e de öyle geliyor mesela. kimisine öyle gelmiyor. kimisi ise siktir ediyor. ne yapalım, insanların istediğimiz gibi davranmasını sağlayamayız. biz de onlara istedikleri gibi davranıp cevap vermeyiz olur biter

yazarı ve özeti önemli
tabi etrafımda okuyan kişilerin yorumları ilk etkileyen şeyler.
tv de çıkmış d&r da vitrine koymuş falan asla etkilenmem bunlardan.

Bende bir sonraki kitabı yüzde 80-90 okuduğum kitap belirliyor. Tavsiye üzerine kitap alip okuduğum çok çok nadirdir. Roman okuyunca zaten o yazarin diğer kitaplari ya da o yazarla benzer akimdan/ dönemden/ coğrafyadan olan başka bir yazari ben buluyorum. Kuram kitaplarinda ise dipnotlarda yer alan kitapalari not aliyorum. Yazar başka bir kitaptan iyi bir alinti yapmışsa zaten alıntı yaptigi kitap siradaki kitabim oluyor .

Eğer özel olarak takip ettiğim bi yazarsa zaten alıp okuyorum, onun dışında eski kitapları okumaktan yeni çıkan kitaplara pek zaman ayıramıyorum, açıkçası çok da bana hitap etmiyor. Hele Basond'un dediği gibi Tv reklamı yapılmış rafta en güzel yere konularak satışa sunulmuş kitaplar genelde en leş kitaplar oluyor, onlara da bulaşmıyorum.

Bu konuda hicbir otorite kabul etmiyorum. Kendim bakiyorum. Genelde internette karsima cikiyor. Bir kitap bakarken altta onerilenler oluyor, onarldan birine bakina baska onerilenler cikiyor falan o sekilde genelde. Bazen de magazada raflari gezerek, bazen spesifik konuda anahtar kelime iler aratarak.
Yazari pek onemli degil, takip ettigim bir yazar yok cunku.

kitap aldığım kitapçıda rafları gezip inceleyerek. bunun dışında internetten veya dostlarımdan öneri alıp beğendiklerimi okuduğum da olur. kitaplar arasında pek etkileşim olmaz genelde.

okuduğum kitap: mithat cemal kuntay- üç istanbul
okuyacağım kitap: değişim sürecinde türkiye- dr.mahfi eğilmez

Genelde denk geldiğim birkaç cümlelik alıntılar belirleyici oluyor. Hatta bir cümle için tüm kitabı okuyorum bile diyebilirim.

Beğendiğim yazarları takip ediyorum. Ara sıra da beğendiğim kitapları çıkaran yayınevinin kataloğuna göz gezdiriyorum. Twitter'da yayınevleri yeni çıkan kitapların reklamını yapıyorlar zaten.

kitap seçmek bir serüven
okudukça ilgili alıntılar, eleştiriler, benzer dönem yazarları şeklinde ilerliyorsunuz
en olmadı, falancanın tavsiye ettiği kitaplar diye listeler var
bazen kitapçıda 1-2 saat geçirip bazı kitaplara da şans verdiğim oluyor

Ustteki cevaplara ilaveten eeger yeni bir kitap/yazar bakiyorsam bu konuda remzi kitapevini seviyorum. Daha once okuyup sevdigim yazarlari, tarzi soyluyorum sunlara bakabilirsiniz diye tavsiye ediyorlar.

ekşi sözlükte " iz bırakan kitap cümleleri " başlığını takip ediyorum . sağolsun arkadaşlar mükemmel kitapları ve yazarları paylaşıp biraz alıntı yapıyorlar .
oradan görüp sevdiğim ve bütün kitaplarını okuduğum çok yazar oldu

ben satış yapınca öyle oluyorum
90 k usd lik patlattım simdi bir tane
iyiyim :D

Dun gece tuzlu kurabiye yaptım çok güzel oldu buna sevindim.
Öncesinde kendim için ve yakınlarıma hediye etmek için bez çanta boyamıştım baktıkça mutlu oluyorum.
Okuduğum dergilerdeki iki kuşe kağıdına basılmış güzel fotoğraflardan mektup zarfı yaptım. Mektup arkadaşlarım çok sevdi.
Kurutulmuş yapraklardan kitap ayraci yaptim çok tatli oldular.

Az önce yapboz bitirdim ve gururla, mutlulukla izledim. Tabii, onun üretilmişini yeniden ürettim aslında. Ancak, yapım aşaması çok büyük bir sabır testiymiş, bir daha yapacağımı sanmıyorum. Birden fazla kere yapboza yeltenmiş insanlara çok büyük saygı duyuyorum, hepiniz übermensch’siniz.

Dün de tahmin yapan bir kod ürettim, onunla oynuyorum.

yıllar önce küçüklüğümden beri kendimce programlar yazmaya çalışırdım. çalışan bir şey ortaya çıktığında aynı duyguları hissederdim, dönüp dönüp bakardım. çok büyük haz verirdi. keza onların hatalarını ayıklamak, daha da geliştirmek, yeni sürümlerini yayınlamak filan da çok büyük keyifti. hatta bi kere bi sitede yaptığım bi program haftanın en çok indirileni falan olmuştu da içim içime sığmamıştı anlatamam o hissi. özene bezene tasarlardım en ufak ayrıntısına kadar böyle baktıkça mutlu olurdum.

uzun süredir bir şey üretmemişimdir sanırım. programlamadan falan da uzaklaştım zaten, hayata dair beklentim de pek kalmadı, bir şeyden de zevk alamıyorum öyle ruh gibi geçiyor günler. şimdi bu soruyu okuyunca hatırladım o hisleri güzel de oldu.

1/10 olceginde scale model RC ucak urettim. Evet cok keyifli.

5 ayımı verip kitap üretiyorum, sayılır mı?

Az önce yeni Rav-4’ün Manifold’unu ürettik. Evet oldukça zevkli.

ben balkonda kekik, fesleğen, biberiye, adaçayı vs. yetiştiriyorum. onlar büyüdükçe bakıp mutlu oluyorum.

Her yaptigim kokteylde keyif aliyorum.ozellikle,begendiklerini dile getirdikleri zaman ^^

Kod yazdım, problem çözme hissini seviyorum.
Şarkı yapardım eskiden. 2 sene önce falan müzikle uğraşmayı bıraktım.

Benimkiler çok, işim gücüm bişeyler üretmek zati (malum anneyiz:) Denişik iki tane var onları yazayım.
Bu sene ilk kez sübye yaptım. Sübye kavun çekirdeklerinden yapılan geleneksel bi içeceğimiz. İzmir'de yapan bi aile vardı belli noktalarda satarlardı, hala yapıyorlar mı bilmiyorum. İlk denemeye göre başarılı oldu diyebilirim, kıvamı biraz daha koyu olsaymış iyiymiş ama böyle bile çok güzel oldu bence. Denemenizi tavsiye ederim, çok lezzetlidir.
ikincisi karpuz dondurması. Akşam yemeğine gelen misafirler bi karbuz getirmişler allaha emanet, ordu doyar. Bizim bitirmemize imkan yok belli çoğu atılacak. Ben de cin fikrimi çalıştırdım, 4/3'ünü püre yapıp sütle karıştırıp dondurdum. E vallahi o da çok güzel oldu, serin serin:) Yalnız o kadar çok oldu ki dondurucuda yer kalmadı, bi kısmını konu komşuya dağıtmayı düşünüyorum :)

en son kendime kalan kumaştan jile diktim.

Likör
Reçel
Tentür
Sabun
Sac kremi
Bitkisel boyama
Tohumdan çeşitli bitkiler yetistirme

geçen hafta 80 küsür model bir pinarello toplayıp sattım. yaşasın klasik bisikletler^^

Balkonda domates üretiyorum. Geçmişte hep bir şeyler ürettiğim için alışığım. Çalıştığım yerde de bir şeyler üretiyorum sürekli.

Geçen hafta 650 lira çektikleri çerçeveyi 200 liraya kendim imal ettim. şimdi duvarımda ve bundan daha kaliteli olmazdı muhtemelen.

Master tezi yazıyorum. Bittiğinde üretmiş olucam umarım

yeni bilgisayara windows ve driverlar yükledim, mükemmele yakın hale getirdim. sayılır mı?

Irish stout bira.
vişne şarabı

kelimelikte degerli bir kelime urettim en son, oyunu beraberlige tasidim.

teraryum urettim. ciceklerimden dallar kirip yeni cicekler uretiyorum.

betondan sehpa, eski kemerden saksilik, sapkadan kus yemligi falan urettim.

en son iki tane makale yazdım yolladım,

2 tane janjanlı pasta altlığı yaptım 40*50 ebatlarında

20 küsür anaokulu öğrencisine ebru yapmayı öğrettim, birlikte ebru yaptık

uzak bi yerdeki sempozyumda sanal sunum yaptım

yok, hiçbir zaman olmadı. hiç yalnız hissetmiyorum

var. karakter olarak duyurucuların bildiği üzere olabildiğince detay vermeye, kendini anlatmaya gayret eden biriyim. haliyle hayatımda yer edinen insanlar zaten genelde nasıl hissettiğimi, nasıl biri olduğumu bilir. ne hissettiğimi ve dediklerimi anlayabilecek, anlamasa bile anlamaya çalışabilecek ve yargılamayacak insanlar da var. birden fazla. bu konuda genellikle yapıldığını düşündüğüm bir hata var: çok özel, erişilmez bağlar kurmaya çalışıyoruz. beni çok iyi anladığını ve yargılamadığını düşündüğüm insanlar yakın arkadaşım bile sayılmaz aslında. bana çok anlatıyorsun vikvik diyorlar da anlatmazsanız, korkarsanız hiçbir zaman "her anlattığınızı anlayacak" birini bulamazsınız. yoldan geçene hayat hikayenizi anlatın demiyorum ama korkmayın. kendinizi ifade etmekten, anlatmaktan, tanıtmaktan çekinmeyin. sevmeyeceklerse en azından sizi olduğunuz şey yüzünden sevmesinler. şu yaşıma kadar böyle yaşamaya gayret ettim, bence gayet de iyi yaptım. anlatmazsanız anlamazlar. "anlatmak istemiyorum" derseniz sizin tercihiniz elbette ama anlaşılmak istiyorsanız anlatmak zorundasınız, denemek zorundasınız.

***

bir insan bence tamamen anlaşılamaz çünkü insan genelde kendini bile tam olarak anlayamıyor. zaten bence buna gerek de yok. birini anlamaya çalışmak, sınava çalışırken kitaptaki her kelimenin altını çizmeye benziyor. buna gerek yok. etkisiz, verimsiz, faydasız, şerefsiz. konuyla ilgili olarak mustafa topaloğlu'nun çok sevdiğim bir sözü var, kendimce düstur edindim,


"Wear it like an armor and it can never be used to hurt you."

Var. Her tür saçma şeyi söyleyebilirim, beni yargılamaz.

yok maalesef
hissediyorum
-onunla alakalı olabilir ama tamamen bi kişiye de bağlamıyorum.31 yıllık hayatımın sonucu.
-bu sorunun cevabı net olamaz, sonuçta başka hayatları yaşıyoruz, çok kolay bişey değil tamamen anlaşılmak.gerçi ben artık sonuçta hormanlar,kimyasal reaksiyonların yönlerdirdiği yaratıklarız diyip pek sallamıyorum da

Yok. anlayabilen, paylaştığım, anlayacağını tahmin ettiğim birileri olsa da bahsettiğin "tamamen"in içini doldurabilen kimse yok bu aralar.

Var, çok şükür.

Kisisel olmayan soruya kisisel cevabim anlasilmanin benim icin sevmek veya sevilmekten daha da onemli oldugu. Bir kisinin beni %100 anlamasini ya da %100 yargilamamasini beklemem, ben kendimi %100 anlamiyorum, kim beni %100 anlasin. Bir kisiden boyle bir sey beklemem ama bir durumda en az bir kisi tarafindan anlasilmayi beklerim. Anlasilmayi iletisimin temel yapitasi olarak goruyorum. Anlasilmadigim kisiler duvara konusuyormusum hissi veriyor. Anlasildiktan sonra yargilanabilirim; hic guzel bir his degil, olmasa daha da tercih sebebi ama yargilanmak daha katlanilabilir ve geri bildirimi olan bir sey. Anlasilmamak tam bir kabusun icinde olmak gibi. Boyle kabus gordugunde bagirmak istersin de sesin cikmaz ya, anlasilmamak oyle bir sey benim icin. "E ben kendimi yirtiyorum, beni neden duymuyorsun" hissi. Belirli bir miktar anlasilmadan karsindaki ile bir baglanti kurmak mumkun olmuyor.

Bir de bugun beni anlamayan yarin anlayabilir, bugun anlamayan yarin da anlayabilir. Ayni sekilde ben de onlari zamana bagli olarak anlayabilirim, anlamayabilirim. Bugun basima gelen kotu bir durumda neden agir tepki verdigimi anlamayan biri, aynisi basina gelince beni anlayabilir, uc gun sonra acisi gecince yeniden anlamayabilir. Ben kotu bir sey yapsam, bugun anlayis gosterebilir ama ayni kotu durum kendisine yapilinca anlamayabilir. Ruh esine inanmak gibi bir sey bence, her an her konuda her durumda anlasilmayi ve de ustune yargilanmamayi beklemek. Anlamanin kolay oldugu durumlar ve zamanlar da oluyor, anlamak icin aktif caba gerektiren durumlar da. Onemli olan da o gayreti gosterebilmek.

Kisisel olan soruya cevabim ise her seyimi rahat rahat anlayabilecek kisiler var ama her zaman onlara yigilmam, her zaman onlara yigilirsam o da yorulur. Ayni sekilde her zaman kendime yigilirsam ben de yorulurum. Bu dayanisma her sekilde lazim geliyor, hatta bazen senin kafanda bir fikir varken bile birinin kendini sana anlatmasi bile lazim geliyor. Bazen kendinin anlamadigini baskasi anliyor. Dunyada nerede durdugunu bilmek ve bu sosyal labirenti bir miktar da olsa cozumlemek onemli geliyor bana.

Birkac hafta once bir durum oldu ornegin, o kisilere anlattim ve duygularimi da paylastim, hatta bol bol sarildik ve karsilikli biraz aglastik da ama icim hala sis sis kaldi. E simdi ayni kisiye civatasi bozuk musluk suyu gibi tum duyguyu yigip biraksam, hem ona fenalik gelir, hem ben ona kiyamam. Dolayisiyla havuz problemi gibi sisen ici bir musluk acarak bosaltmak lazim gelir bana, onu da genelde bircok durumu anlayabilme potasiyeli gordugum kisiyle yaparim. Gelip Duyuru'ya duygu kusmuslugum da coktur mesela.

köpeğim var. başka sanmıyorum.

Öyle birisine ihtiyaç duymuyorum çünkü komplike, anlaşılması zor bir insan değilim.

var, kardeşim. psikolog zaten herif. yani her şeyimi anlamasa bile anlamak için çaba gösterir, yargılamaz çoğu zaman.

bir insan tamamen anlaşılabilir mi? kusura bakma ama çok boş ve soyut bir soru bu. insan kendisini bile tamamen tanıyamazken bir başkası onu nasıl her şeyiyle anlayabilir? ayrıca insan çok katmanlı ve çok yüzlü bir varlıktır. kimisi senin bir yanını anlayabilirken, bir diğeri o yanına hiç anlam veremez.

yok sen anlamadın ile pardon ben anlatamadım insanları denk gelir hep hayatta.

Vardı, farklı şehre taşındı. Yalnız kaldım amk.

Var kanka.

Yok.
Evet.

Edit: Bir tane var. Ama iletişimimiz yok artık.

Aha, en sevdiğim soru!

Var öyle bir kimse, birden fazla kimse var hatta. Anlamasa da yargılamaz, anlamaya çalışır. Bu çok güzel bir şey -ki buna rağmen ben her şeyi anlatan bir insan değilimdir.

Mühdeşem bir alıntı bırakıyorum buraya, bunun için iki tane tik isterim:

“Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin."

var ama evlendikten sonra onunla karşılaştık, yapacak bir şey yok. başta onunla tanışsaydım durum farklı olurdu.

Yok maalesef. Gerçi benim “en yakın arkadaşım” olarak adlandırdığım biri de yok. Yalnız hissetmiyorum.

Var ama çok farklı dünyalardayız.

var, ne yapsam, ne söylesem, ne etsem yargılamaz, beni bilir, anlar, içimi görür. 23 yıllık dostum olur kendisi. bu boyutta olmasa da beni yargılamayan ve anlayan başka yakın arkadaşlarımda var.

Var.

Yok, olmasına da gerek yok. Olsa iyi olurdu.

Var da ben hic yargilanmamayi sevmem. Yargilama ne icin var? Bazen yargilamak ve yargilanmak gerekir. Yargilanmayi iyilik olarak kabul ederim duruma gore. Yne duruma gore kendim de yargilarim.

bi tane var. ne söylersem söyleyeyim, ne yaparsam yapayım yargılamayacağından eminim. arkadaşım kendisi. ben onu yargılarım mesela ama o yapmaz biliyorum. hem anlıyor, anlamaya çalışıyor hem de ne zaman ihtiyacım olsa ne yapıp edip yanımda olacağını biliyorum. dünyanın en kötü en saçma şeyini de yapsam yine beni anlar. ben ona karşı o kadar değilim, ortak arkadaşlarımız bana zaafı olduğunu düşünüyor :P

Tam olarak olmasada anlaşılabildiğini görünce insan seviniyor
Anlayan insanlar olmayınca yalnız hissediyor insan ayrıca anlaşılmayı beklemek nafile değil

oha, ilk soruya var dediğim için diğer sorular elimde patladı. Hiçbirini cevaplayamıyorum.

ekstra soruyu cevaplayayım; bir insan tamamen anlaşılabilir, bunun için birkaç yeterliliğin üst üste gelmesi gerekiyor sadece. Olur yani, teknik olarak mümkündür.

Yok, yalnız hissettiğim dönemler oluyor.

kişinin çok zaman kendisini bile anlamlandıramadığı bunu ben mi yaptım dediği zamanların olduğu bir duygu,düşünce dünyasında sizi sizden başka anlayacak birisinin olması çok zor.

aman olsa ne olmasa ne ben kendimi anlayamadıktan sonra.

Drina köprüsü- ivo andric
Onca yoksulluk varken- Emile Ajar
Hakkari'de bir mevsim - Ferit edgu
Saatleri ayarlama Enstitüsü- Ahmet Hamdi Tanpınar
Açlık - Knut hamsun
Bilinmeyen bir kadının mektubu - Stefan Zweig
Sırça fanus- sylvia plath
Ecinniler- Dostoyevski
Oblomov- Gonçarov
Martı- Richard Bach
Leylim leylim- ahmed arif
Bülbülü öldürmek - harper lee
Icimizdeki şeytan - Sabahattin Ali
Veba- camus

hasan ali toptaş'ın ve cemil kavukçu'nun kitapları

Ayfer Tunç. Özellikle Deliler Evi.

Ayfer Tunç +1 kitabın tam adı: bir deliler evinin yalan yanlış anlatılan kısa tarihi

Deneme türünde Eduardo Galeano ve gündüz Vassaf'ın tüm kitapları.
Murathan Mungan. Her kitabını sevmekle beraber özellikle şairin romanı.
İsmail güzelsoy- değmez. Hakkı teslim edilmemiş yazarlardan. Mutlaka okuyun derim.

yaşar kemal-akçasazın ağaları
oğuz atay-tehlikeli oyunlar
pal sokağı çocukları
küçük prens
küçük kara balık

tom robbins - tüm kitapları
böyle bir zeka ve mizah anlayışı bi bu herifte bi de douglas adams da var.

agota kristof - büyük defter/kanıt/üçüncü yalan

favladım, arada dinlerim. güzelmiş.

Dinledim. Fena değilmiş, ben beğendim. Emeğine sağlık.

Benimki.

Ben üğpoıuy in neden yaratıcı geldiğini merak ettim valla

benimki. çünkü beni çok iyi anlatıyor. genelde yanlış anlaşılıyorum.

bence de benim nick.

benim ki değil onu biliyorum bi boka benzemiyor.

market arabasıyla terör estiren trafik canavarı.

popolocoqoqo

üğpoıuy neden yaratıcı ben de merak ettim? qwertyu olmadığı için mi, yoksa kız olduğu için mi? böyle yürünüyor mu? ahahaha

Senin nickin bile daha iyi bence eğer "iyi" endişesi içeriyorsa. "Benim nickim değil"ler arasına ben de katılıyorum neticede iş görsün diye olan bir şey. Genel olarak da Türkçe karakter içermeyen (ş yerine s, ı yerine i gibi) nickler, anlatım bozukluğu ya da imla hatası içeren nickler ve yeterince karakter olduğu halde boşluk bırakılmadan yazılan nickler dışında hemen her nicke sıcak bakıyorum. :D

cosmicgadin

zam sampiyonu domates vardi eskiden, baska bir nick'le aramizdaysa selam olsun, bayagidir gormuyorum. kaynaklarini etkin kullanamayan iktisatci idi sanirim onu da cok begeniyorum. bir tane daha kelime oyunlu vardi ama cikaramadim. intihal komandosu tarzi bir kelime oyunuydu, cok hostu djkdkdk

Yazarken ellerini bırakan var süper bence

"kanzuk seni yiyeceğim arslanım" banlandı ama arkadaşım.

altin yumurtlayan lavuk yazinca aklima geldi, duyuru'da degil ama eksi'de (dusununce aslinda ayni zamanda duyuruda da) "atakan seni sikecegim arslanim" vardi fjjdjskd her aklima geldiginde yariliyorum hala. her kelimesi ayri, butunu ayri komik geliyor. o tehditkar ama ayni zamanda sogukkanli ve yatistirici tavir...

ananiyimioguz

senialanaglasin’lı nick’i her gördüğümde tıhıhı diye güldüğüm için o.

godoşu beklerken vardı mesela. Tanımam etmem ama ilk aklıma o geldi.

Bir de benimki tabii.

Kelime oyunlu nickleri seviyorum nedense bi sürü var nihlist nihlistim demez herkes kaka yapar gibi bi nick vardi bunun gibi seyler iste

güzeli bilmiyorum da senialanaglasin... komik geliyor bana da +1 sdjkhfjsk

teoride feminist pratikte geyşa çok güzel bence

şerefsizim benim aklıma gelmişti. geçen hafta ben açacaktım bu duyuruyu, arada kaynadı gitti.

el cevap:
feridunbitir (uzun zamandır görmüyorum kendisini)
ananiyimioguz

Hayat aklını konuşacak bir filozof üret+1

Sahibine de söyledim. Çok güzel nick gerçekten.

‘Barbara herhalde barbara manken olan’

Böyle biri vardı yanlış hatırlamıyorsam.

ayrıl coco
Kitap arasında kalmış silgi tozu

benimki +1

En cok hosuma giden nick'market arabasıyla terör estiren trafik canavarı' ;)

Benim nick değil mi ya? Cevaplarda göremedim.

"market arabasıyla terör estiren trafik canavarı" hoşuma gidiyor. Bir de "j r r tolkien hayrani"

üğpoıuy nasıl yaratıcı yahu ilginçsiniz. :d

kaptan maydanoz sevimliymiş cidden. tnşlm mı? .s

zam sampiyonu domates +1

benimki çünkü telaffuz edemiyorsunuz

plak.

ortalama olarak ayda 20-30 album aliyorum.

fiyatlar degisiyor.

Masaj, hamam, kese vb..
Her ay ya da 2 ayda 1 duzenli bunlara para harcarim. Param olsa her hafta harcarim.
Hamam vb.. 100 tl
Masaj 120-350 arasi cinsine gore. Bazen 1 ayda 800 tl harcadigim oluyor masaja

Fiyata bakarak kitap diyesi geliyor insanın.

şarap. haftada ortalama 3-4 şişe içiyorum.

Masaj +1

Disarida yemek. Normalde luks sayilmaz ama ben eve varmaya 15dk kala bile yiyorum disarida. Yemek icin beklemeyi sevmem cunku. Is cikisi sik sik yerim.

İhtiyacin biraz ötesi luks olarak nitelendirilirse aklima gelen ilk şey yemek.Lezzetli yemekleri olan, yandan alkolun eslik edebildigi restaurantlar.
Haftada en az 3-4 kere, her yemek kisi basi ortalama 100-120tl.

Küba purosu içiyorum. Ayda 3000 civarı gidiyor.

Kitap+1
Defter
Boyama kitabı
Boya kalemleri
Mektup zarfları
Kartpostallar

Dolma kalem

Dolma kalem ve kahve

en büyük lüksüm genel olarak yeme içme; abidik gubidik sakızlardan islay viskilere kadar geniş bir çerçeve. güzel bir şeyler yiyip içmek için bana lüks gelecek paralar harcıyorum.
diğeri aksiyon figürleri, proplar, replikalar.

Motosiklete ve ekipmanlara harcadığım paraya acımıyorum, ev bile almıştım o parayı biriktirsem

cep telefonumda internet paketi. 6 gb hem de.
bir de bira seviyorum değişik biralar deniyorum bir tanesinin fiyatı bir iskender fiyatını aşmadığı sürece.

vallahi de kitap billahi de kitap. çok pahalı olum kitaplar :/

Parfüm.

Kol saatine para harcarken lükse kaçtığım olur 3-4 bini gözden çıkartırım ama tabi. Keza güneş gözlüğüne de, deri içeren cüzdan kemer vs...

Pringless ve magnum

Markalı kıyafet ve ayakkabılar.

Bisiklet ve aksesuarları.

Toplamda birkaç maaş gitmiştir rahat. Geçen lastik yarıldı, en az 250 lira daha masraf var.

haftada bir hamburger yemeye çalışırım, hamburgere aşkla bağlıyım. bir kez cheat day yapıp onda da ne istersem yiyorum, gerçi yine çok abanmamaya çalışıyorum, belli yerlere gidiyorum.

antep fistigi

Bence lüks tüketim demek elzem ihtiyaç olmayan ürünler ki keyif elzem bir ihtiyaç olduğunu düşündüğüm için çoğu zaman, plak, projektör, tablet, kitap, bilgisayar oyunu vb şeyleri çok lüks tüketim olarak görmüyorum. Sanki ekmek yemediğimi bilirken yarısının bozulacağını bile bile sandviç ekmeği almak en lüks gelen tüketimim nedense.

Falafel. ayda bir yerim.

4 gündür arkadasimla ve bize eslik eden bir yayla köpegi ile yayla evinde kaliyorum. Tamamen saglikli ve taze ürünlere evde kahvalti :p öglen cikip gezmece, hava kararinca sobayi yak, gaz lambasini yak falan sonra raki iceriz herhalde :)

sabah denize gitmeyi, ardından bi yerde öğle yemeği yiyip, eve gelip tez yazmayı planlıyorum.

ha olacak olanı da söyleyeyim, sabah kalkamayıp denize gidemeyeceğim; öğleden sonra tv karşısında kahvaltı yapıp koltukta pinekleyeceğim.

at fava bekle /:

Sabah ormanda piknik. Öğlen çamaşır var atıştırmalık gider,.akşam yemeğine restoranlar kapalı pizzacı bakarız.

bi kız arkadaşımla alaçatıya gideceğiz. gerçi öğleden sonra olacağı için brunch gibi bişey olacak. sonrası için plan yok.

Uykuya yenilmezsem sabah çok erken kalkip denize inip yüzmeyi, sonra gelip güzel bi kahvalti yapmayi planliyorum. Sonrasi belli degil.

Kuzenin düğünü var muhtemelen sabahtan akşama koşturacam.

Nöbet :(

erkenden kahvaltı sonra deniz <3

sansliysam evde yatip uyuycam ve bir an once pazartesi gunu olmasini bekliycem. bi planim yok.

kahvalti evde, sonra da ev. ev ev ev.

son bir haftadır çılgınlar gibi çalıştığım için yarın evi toplayacağım, çamaşır yıkayacağım, akşam üstü de sahile iner 2 bira içer erkenden yatarım diye düşünüyorum.

Sabah erkenden kalkıp Türkbükü'ne gidecegim. Gece de dönüş için yola cikacagim.

24 saat boyunca nöbet :(

boğazda kahvaltı ardından polonezköye piknik

Evde kahvalti.oglen 2'de is basi gece 12'de paydos.mukemmel bi pazar :(

Gözlerime çayla ıslatılmış pamuk bırakıp saatlerce yatmayı planlıyorum.

aslında kardeşimin dogumgünü ve bir dogumgünü kahvaltısı hazırlamayı planlıyordum. evde hiçbir sey yok belki birazdan markete giderim. sonrası ev

Kahvaltıyı bisiklet üstünde yaptım (muz) günün z raporu 128 km 1650mt yükseklikle bisiklet.

Üstteki arkadaşla güzel denk gelmiş bende Mezbaha no5 i yazmaya girmiştim o da kurt vonnegut

Sanırım en son satın aldığım kitap birine hediye etmek için Küçük Prens'ti.

Oğuz Atay gibi Saint-Exupery de pek anlaşılmadı : (

İndirme sayılıyorsa da kendim için en son indirdiğim: Harry Browne - How I Found Freedom In An Unfree World

Bunu henüz okumadım. Normalde e-kitap okuyucu bile kullanmıyorum direk laptoptan okuyorum : )

Çok uzun zamandır kitap almadım.

gogol - müfettiş
cevat fehmi başkut - buzlar çözülmeden

ödev için aldım, güya ikisini okuyup karşılaştırarak kompozisyon yazacaktım ama allah affetsin yapmadım, hocam da sağolsun üstelemedi çok puan kırmadı. okuyacağım bir ara.

Amin Maalouf - Afrikalı Leo

Melisa kesmez- atları Bağlayın Geceyi burada Geçireceğiz

John verdon - seytan ayrintida gizlidir
George orwell -1984
Jane casey -11.kat

ortega gasset - insan ve herkes

Yer altından notlar
Savaş sanatı
Siddharta
Satranç
İnsan ne ile yaşar

Steve Biko- Siyah Bilinci
Aiskhylos- Zincire Vurulmuş Prometheus

necati cumalı'dan iki kitap
roald dahl ve robert graves'in öykü kitapları.

Sicher! Deutsch als Fremdesprache - Übungsgrammatik (B1+/C1 Niveau)

Suyu arayan adam
Saatleri ayarlama enstitusu

İrfan değirmenci, herlanda
Süha oğuzertem, eleştirirken

Ya bu duyuruya telefondan girmeseydim upuzun bir playlist yapardim ama telden youtu.be a girip link kopyala yapıştır derken sürekli duyurudan çıkış oluyor yazdiklarim gidiyor. O yüzden simdilik isim vermekle yetineceğim:/

Vaktinin çoğu yol şarkıları hazırlamakla geçen biri olarak:

Calexico
Pink floyd
Dead combo
Tindersticks
Mark knopfler
Beirut
Keane
Radiohead
Gnarls barkley
Noir desir
Audioslave

Şarkılarının olmadığı bir yolculuk benim için çok eksiktir.

Audioslave +1 özellikle i am the Highway tabii ki.
Metallica- turn the page
Pentagram- in esir like an eagle
Ac/dc- Highway to hell
Nirvana- drain you
Blur- tender

nereye gittigimden bagimsiz; mvö - guneye giderken ve teoman - mavi

rhcp - scar tissue

www.youtube.com

:D

Siz mikemmelsiniz

Eminem / nate dogg - shake that ass

çocukluğumdan beri müzikle uğraşıyorum, koloratür sopranoyum. son 2 senedir kendi bestelerimi yapıyorum ve onları tanıtmak için uğraşıyorum. şu aralar yerel radyolarda çalmaya başladı.

eğer beğenirseniz belki ekleyebilirsiniz. bu bana gerçekten çok destek olur ama daha önemlisi beğenilmiş ve benimsenmiş olmanı beni mutlu eder.

TÜR: ALTERNATİF/CAZ ve ALTERNATİF/INDIE POP

Arin -(git: youtu.be)
Uzak - (git: youtu.be)

www.youtube.com

www.youtube.com

youtu.be

Erkin koray-bir eylul aksami

tam yerine geldin. rock tandanslı bir liste olacak umarım hoşuna gider.

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

www.youtube.com

Mor ve ötesi sultan-ı yegah

sultan-ı yegah adlı şiiri besteleyip şarkılaştıran kişi ergüder yoldaş, seslendiren ise eşi nur yoldaş'tır. orijinalinden dinlemek çok daha keyifli, gayet güzel bir kayıt.

Fışkın da güzel söylüyor, bence hepsi ayrı güzel. Ben en çok mor ve ötesininkini seviyorum.

Sema- Altın hizma
youtu.be

Mehmet Atlı- karanfil eken bilir
youtu.be

lawrence of arabia

Film:
The square
Dizi
Oz

dizi posterimi tekrardan kullanmak için bir fırsat:

mir-s3-cdn-cf.behance.net

bi tane tür seç soruları cevapla bulursun

life's too short, that 70's show, rick and morty.

www.youtube.com

Edward Norton, Primal Fear, son sahnesi.

Aklıma ilk bu geldi başka gelirse eklerim:
Cennetin rengi
m.youtube.com

The shining
youtu.be

youtu.be

sinemadan, oyunculuktan pek anlamam lakin captain phillips'teki şu sahnede tom hanks oyunculuğun kitabını yazmış resmen. ne kadar yetenekli bir aktör olduğunu cümle alem zaten biliyor ama bu sahnedeki şok ifadesi falan inanılmaz iyi, rol yaptığına inanasım gelmiyor,

www.youtube.com

onun dışında christoph waltz'un şu sahnesine yarılıyorum, hem 50 tane dili konuşması hem de mimikleri, tepkileri falan muazzam iyi. özellikle "dağa tırmandığın için mi oldu bu?" dedikten sonra gülmesi,

www.youtube.com

scient of a woman - al pacino
www.youtube.com
4. dakikadan sonrası

rahip janick +1
primal fear'ın son sahnesinde gerildiğim kadar hiç bi filmde gerilmemişimdir.

müsait olsam da buraya onlarca video bıraksam.
bulması en basitleri koyayım müsait oldukça.

herkesin "oha evet" diyeceği sahne, söylendi sanmıştım, püh yazıklar olsun size.
www.youtube.com
beybi feysin elini kesmesine rağmen devam etmesi bahse değer.
www.youtube.com
bu uzun biraz ama bağlantılı şekilde çok iyi
www.youtube.com
bu dizide böyle birden fazla sahne var ama ilk bunu bulabildim, kadına bayılıyorum zaten
www.youtube.com
adamın surat ifadesi yetiyor
www.youtube.com
bu da efsane
www.youtube.com
hasta abimiz fletcher
www.youtube.com

www.youtube.com

buyur.

En beğendiğim aktör Sir Michael Caine. Bütün filmlerindeki oyunculuğunu beğenmişimdir ama şu az bilinen filmindeki performansı beni beni almıştır.

(bkz: )www.youtube.com

Türk dizi tarihinin en iyi sahnelerinden biridir net! Efsane;
www.youtube.com

Edit : 1-2 sahne daha paylaşayım;

Bir insan nasıl böyle oynar aklım almıyor..

8:40 dan sonra www.youtube.com

www.youtube.com

1:20 Ali diye bağırışı.. www.youtube.com

Javier Bardem, No Country For Old Men, yazı tura sahnesi. efsane.

www.youtube.com

kesinlikle seninle aynı şekilde düşünüyorum. bu ülkede bok yoluna gitme potansiyelimiz çok yüksek ve ben bunu böylece minimize ettiğimi düşünüyorum açıkçası.

Ben herkese yardımsever davranıyorum şahsen ama elinde bıçak olan birine müdahale yapılmaz. polisi aramak en iyisi. dövüş sanatı bile bilsen defalarca pratiğin yoksa elinde bıçak olan adama karşı koymak zor. hiç bilmeyenlerin hele karşı koyması mümkün değil.

@neill+1

Öyle bir durumda hizlıca durum analizi yapıyorum bu kavga büyür mü, etrafta benden güçlü yardım edecek başkaları var mı, mağdur olacak kadın veya çocuk var mı diye tartarım. Cevaba gore müdahale ederim.

Birde ben ufak tefek bir insanım yani kavga ayırmam için yürek yemem gerek. Ezip yutarlar beni. Öyle bir durumda polisi, ambulansı aramak en mantiklisi. Ama kavga eden çocukları düşünmeden ayırıyorum. Çocuk dediysem 5-15yaş arası. Daha büyüklerin kavgasından tırsiyorum.

ben böyle mevzularda tabi durum analizi de yaparak yardım etmeye çalışıyorum hemen, otostop dahil (tabi tipine göre). senin düşündüğün gibi ben de, mağdur olan tarafta ailem olsa ve kimse yardım etmese? diye düşünüyorum. annem darp edilmişti ve çevresinde insnalar olmasına rağmen kimse yardım etmedi. arkadaşım benimle buluşmaya gelirken arbede sonucu bıçaklandı, yoldan geçen arabaya beni ilerideki hastaneye bırakın lütfen, öldürücek beni bu çocuklar yoksa demiş, almamış adam.

benim sözlü kavgayı yatıştırma gibi üstün bir yeteneğim var. sözle dalaşanlara hemen nutuk çekiyorum inanılmaz etkili oluyor. ama yumruklaşma evresine geçmişlerse orda bağırır polis filan çağırırım. birinde bursa'da 48 otobüsünün şoförünü dövmek için bir kaç kişi dışardan kapıyı yumruklamıştı. bu şoför gel lan gel açıyorum kapıyı ne yapacaksınız ha bana tribindeydi. var gücümle bağırıp kapıyı açmasına engel olmuştum. hala düşünürüm bağırmasam adamı belki öldürmüşlerdi. :D
otostopla da birini almıştım korkumdan ödüm bokuma karıştı arkadan her an saldıracak gibi geldi. tanımadığımı asla almam o yüzden.

Gecen sene mahallede iki aile birbirine girmisti gecenin 3'unde. Birkac kere toplu bagirmalar ve "Bicak cekti" tarzi sesleri cok duydum ve polisi aradim. Polis 1.5 saat gelmedi, o arada kavga dagildi. Ben de geri polisi arayip "Kavga dagildi" dedim. Sabah uyanip birlikte kaldigim kisilere durumu anlattim, "Manyak misin? Birak, kim kimi olduruyorsa oldursun. Daha once onlar birbirine girdi. Birisi polis cagirmis, tanidiklari varmis ve kim oldugunu bulmuslar. Polisi cagirani bulup yaraladilar" dedi.

Biri dusmusse falan yanina gider "Iyi misiniz" derim, oyle seyleri yaparim. Otostopcunun da ogrenci olup olmadigina bakarim mesela. Yani, yol ortasindan anlasilmiyor da, kampus kenari otostop cekenlerin ogrenci oldugu belli oluyor ornegin.

Onun disinda, kadin olmamdan kaynakli sanirim, iki tane kocaman erkegin kavgasinda zaten tepki versem bascavusun esegi muamelesi goruyor ve pek kimse sallamiyor. Sesimi daha da arttirirsam, hem bagirma cagirma deneyimimim pek yok, hem erkek sesini bastiracak gucte degilim, hem boy bidik, hem de caril caril bagiran igrenc sesli kadin kategorisine girecegim (ki bebek aglamasiyla birlikte en katlanamadigim sestir); bir sey demem.

Bir de en son gupegunduz Nisantasi'nda 8-10 cocuk bana bicak cekti, 10 metre otemdeki millet "Aaa oyun oynuyorsunuz sandik" dedi. Gucum cocuklara da yetmediginden hic girmem o topa.

metroda asansör beklerken arkamda bekleyen bir adam montumun cebinden telefonumu çekmiş almış koşarak giderken, yine benimle birlikte asansör bekleyen 4-5 kişi diplerinde olmaları ve görmelerine rağmen müdahale etmediler ve ben tam asansöre binerken dürtüp "şey hanımefendi sanırım bir adam telefonunuzu aldı" dediler. yani bırakın bir şey yapmayı, tam olarak bu cümleyi o kadar rahat bir biçimde söylediler ki anlamadım ne olduğunu, düşünün. şu olaydan sonra bir şeylere müdahale etme, insanlara yardım etme isteğim o kadar azaldı ki. yine de zor durumdaki birine elimden geldiği şekilde yardım etmeye çalışırım, ama hem kız hem de bayağı güçsüz olduğumdan dolayı kavga vs müdahale etmiyorum tabii.

Şirketine göre değişiyor. Pegasussa, ekstra kilo alabiliyorsunuz. Diğerlerinde de alınabiliyor genelde. Ekstra kilo yerine ekstra çanta da alınabilir.

Hangi havayolu şirketi?
Küçük bir şehirse anadolujet bazen problem etmiyor ama istanbul ve Ankara'dan binişlerimde fark oduyordum. Pegasus hep farki istiyor. Tavsiyem agir şeyleri çikarip sirt cantaniza koyup ucakta yaniniza almanız.

Bagajdaki 5 kiloyu çıkar, başka çanta veya poşete koy. Onu da check-in yapılan kontuardan gözükmeyecek bir yere bırak. Ben bekleme koltuklarında yanında oturduğum adama emanet etmiştim. Git check-in yap, sırt çantanı (el bagajı) da tartarlarsa sıkıntı çıkmasın. Sonra biniş kartını alınca geri dönüp poşetini al ve go to gate :)

Thy(anadolujet) +4 kg’a laf etmemisti ama sanırım oradaki memurun insafına kalmış bir şey. Pegasus onumdeki kadinin birkaç kg farkini almisti.

arkadaşlar bu aralar pegasus uçağa biniş sırasındaki bilet kontrolünün hemen arkasında ellerinde dijital el tartıları ile bekliyorlar. Kabin bagajlarını tartıp ölçüyorlar. En son uçuşumda baya bir kişiye sorun çıkardılar.

Bence 1800'lerin Rusyasi.

Köleliğin kaldırılmasından sonraki dönem. Yani yazıldığı tarih civarlarında. Toprak ağalarının tarımdan başka da katma değer üretme mecburiyetlerinin geldiği sıralar (sanayi devrimi sebebiyle). Oblomov da tam bu sırada yaşamış, ataletine oldukça alışmış bir karakter.

Tüm bu işaretler, yazıldığı dönemi anlattığına işaret ediyor.

Korkunç Bir Film

eğlenceli ?

o zaman Hangover

bir de Harry Potter güzeldi evet. LOTR de olur ama eğlence deyince Hangover aklıma geldi.

harry potter
star wars
toy story

Benim de eğlenceli deyince aklıma hangover geldi +1
Kaliteli dersek o kategoriye girmez tabii

benden de Back to the Future

eksisozluk.com

Hangover+1
Before serisi birde.

Alien serisi
Jurassic Park(ilk 3 film)

Guardians of the Galaxy ^^

Çok banal.

bence gayet güzel ama erkeğe gitmez gibi geldi

ben de çok beğenmiyorum. ancak yine de seni mutlu edecekse yaptır, kime ne.

bu ne olm?

Bence yaptirma :( bana da fazlasiyla feminen geldi

Dibini döverler...

Şaka şaka, bence gayet güzel, feminen de değil, g*tünü yesinler feminense de. Şeyi de düşün, sevdiğin bir eserin birkaç notası falan... NEDEN OLMASIN!?

Edit: Mesela; www.musicnotes.com

Edit 2: Banal mi? Yaygın mı ki bu dövme? Ben hiç görmemiştim, sıradan mı gerçekten bu dövme? o.O

gustav klimt iyidir ancak resim stilinin dövmeye uygun olduğunu düşünmüyorum. bu ebatta bu renk çeşitliliğiyle yaptırırsan doğru düzgün kontur olmadığı için uzaktan kusmuk gibi karışık bir şey görünecek. insanlar dibine kadar girmeden ne olduğunu anlamayacak. bunu bilerek yaptır.

@sir gawain, güzel bir noktaya parmak bastın, teşekkür ederim, bunu yaptırma aşamasına gelirsem dövmeciye soracağım; ona göre boyutla oynayabilir. aslında sürekli görünür olacak bir bölge olmadığı için çok sorun etmem ama dediğin konu her dövme için önemli.

peki şuna ne dersiniz?
oi66.tinypic.com
şaka değil, yemek yemeyi de en az the kiss kadar severim ve ikisinin mizahi karışımını taşımak hoş olur. arka planıyla, çayırla beraber yapılabilir gibi geliyor. buna ne diyorsunuz?

ahah, 2.ye güldüm, ancak dövmede bok gibi durma riski yüksek, bir dövmeci ile görüşmek gerek. yoksa ilkinden daha iyi, daha orjinal en azından.

eksiup.com

trt 3 deki bonus amca

bilinen birine ait olduğuna emin miyiz? çalafırça yapılmış, standart bir yağlı boya tablosundan fazlası gibi gelmedi bana.

sağ alt köşede bir imza var, se ve şe ile başlıyor gibi.

Bob Ross böyle uyduruk ağaç yapmaz.

bob ross'tan etkilenip "ulan ne güzel de yapıyo, ben de yaparım lan bundan" diyen biri gaza gelip tuval, boya, furça falan almış yapmış bob ross'a baka baka.

imzada da şefik gibi bir şey yazıyor.

Şefik Bursalı olabilir.

Var kanka.

www.google.com.tr

dede mesleği

(bkz: yüzyıllık yalnızlık)
Duyuru hesabini aldigim gün bu kitabi bitirmiştim.

Old Possum's Book of Practical Cats. T. S. Elliot

Cats müzikali de bu kitaptaki şiirlerden uyarlandi.

bi gün babam faust'u verdi okumam için. çok ağır ve ucuz bir çevirisi vardı. orada geçen hiss-i kableluku kelimesi hoşuma gitti, araştırdım. o zamanlar tumblra girişecektim. hiss-ikablelvuku.tumblr.com çok saçma ve uzun geldi. kablelvuku yaptım.

bu kadar.

senin nickini her okuğumda genelde melodiyle "bira ve kahveee" diyorum.

Allah'ın isimlerinden biri.

janick gers & judas priest sentezi. Bir de yıllar evvel yazdığım kısa bir öyküyle ilgili.

nick secme konusunda kotuyum, cok uzun sure dusunur ve bir sey bulamam. eksi'ye uye olurken o yuzden gozumu kararttim. o an der meister caliyordu, dedim dusunme yap bunu iste. cok da guzel oldu ha, benimsedim. hem almanca, hem anlami guzel (yeryuzune dusen ilk fuhrer tanesi), hem kisa. cok iyi.

Ekşi Sözlük’e üye olduğum dönemde Ekşi Sözlük’ün ne olduğunu bile bilmiyordum. E-ticaretle ilgili bir ödev yapıyordum ve amazon’u falan incelemiştim, hepsiburada yeni yeni çıkıyordu. Arkadaşlarımdan herhangi biri de Sözlük’ü bilmiyordu. Bir arkadaşım “Ekşi Sözlük diye bir site varmış, orada da insanlar alım satım yapıyorlarmış galiba” dedi. Normalde her siteye kullanıcı adı olarak adsoyad kombinasyonunu giriyordum. Buraya da öyle yapacaktım, yazarlık falan olduğunu bilmiyordum. Mal alıp satma, iade koşulları, kart güvenliği gibi bir şeyleri inceleyecektim.

Adım Ayça, abim bana ara ara birçok isim takar. Adımla ilgisi olan olmayan birçok şeyi de kullanır. Örneğin, ara ara Ayçonella der, ara ara Nursultan Nazarbayev der, Ayçoettin Keyhüsrev der. O an aklına ne gelirse onunla seslenir bana. O gün tam üye olacakken abim telefonla aradı ve “N’aber Ayçovski” dedi. Kahkaha attım, lafladım ettik, telefonu kapattım. Ondan sonraki sitelere de aychovsky yazayım dedim. İlk yazdığım site de Ekşi sözlük oldu. Sözlük’ün ne olduğunu 7-8 ay sonra öğrendim. Bugün tüm kimliğimle burada dolaşmamamı abime borçluyum.

Ben bu nicki günde 17 18 saat çalışırken almıştım ironik olsun diye. Millet kronik işsiz zannediyor ama olsun hehe.

Pulp Fiction filmindeki Vincent Vega'dan esinlenerek almıştım.

@e bana nick birakmamissiniz zalimler

aslında hasretindenprangalareskittim adlı nicki alacaktım ahmed arif'e ithafen sonra mutlu bir anıma denk geldi şarkıya bir göndermeyle bu nicki aldım. aslında pek kahve içmeyi de sevmem sadece bir yaz akşamı, kumsalda bira içip uzun uzun oturup düşünmüştüm o anı da anımsatıyor.

@hissikablelvuku

nickin çok sevdiğim bir kelime benim. gerçek hayatın içerisinde tanışsaydık, muhtemelen çok iyi arkadaş olacağımızı düşündüğüm kişilerden birisin.



ayriyeten bir sorum daha var size de şarkılar anları hatırlatır mı ? ben şarkıyı ne zaman, nerede, hangi hissiyatla dinlediysem o durumu anımsatır.

youtu.be

uzun zamandır açmadığım bir kitabı açmıştım, masada duruyordu. uye olurken kitabın arasındaki silgi tozlarını fark ettim. uye oldugumda lisedeydim sanırım, test kitabı falan da olabilir :D

şarkılar anları hatırlatır evet. örn. mor ve ötesi araf böyle bir şarkı benim için

the it crowd dizisinde geçen, hiçbir anlamı olmayan bir kelime, tnetennba. bir kelime bir işlem yarışmasına moss'un cevabıydı, hatta cümle içinde de kullandı. "good morning, that's a nice tnetennba"

ekşi sözlük'e defalarca üye oldum, defalarca kaydımı sildirdim sinirlenip. oradaki rumuzum da "m e b" ve türevleriydi tıpkı uludağ ve itü'de aldığım rumuzlar gibi. sadece "meb" ya da "m e b" olsun istedim, olmadı. ben de şarkı dinlerken içinden benim ruh halimi yansıtan ifadeyi seçtim ve onunla devam ediyorum.

ekleme: her şeyi yazmışım ama niye bu rumuzu aldığımı söylememilim. isimlerimin + soyadımın baş harflerinden oluşuyor.

Aslında la fraise olacaktı ama o nick alinmisti. Ben de la'sİnş silip fraise'ini bıraktım. Fransizca çilek demek, en sevdiğim meyve.

sir gawain and the green knight'ı yeni okumuştum. sene 2003 ya da 2004 olması lazım.

chemical brothers'ın out of control adlı şarkısının klibinin sonunda muhaliflerden birisinin duvara yazdığı bir cümle aslında. substance birden fazla anlama sahip olduğundan farklı manalara çekilebiliyor. madde, mal, cisim gibi fiziksel karşılıkları varken aynı zamanda öz, anafikir, hakikat gibi elle tutulamayan anlamları da var.

t1.daumcdn.net

bu arada @nice tnetennba harika bir rumuz :)

pbs.twimg.com

arkeoloji ve mitolojiye merakımdan, phoebe / titan tanrıçası.

bir simgesi var ama anlamı yok.

doctor who'nun en sevdiğim bölümlerinin adı.

alaimisema / gökkuşağı / çünkü LGBT

Küçükken İngilizce hocamızın (kendisi İskoçyalıydı) bana taktığı lakap, gerçek hayatta da kullanmış olduğum bir nickname yani. Aslında Margaret'ın kısaltması.

ilk nikim jedicik'di. işyerinde ifşa olunca o sıralar okuduğum (bkz: nakşidil sultan) adlı kitaptan esinlenerek bu niki aldım. buraya da sözlükten geldim.

Ambalajı çıkarıp.

cubuklu tarafi el yordamiyla bulup cubuk tarafindan aciyorum. yoksa elim dondurma olur

ikinci yöntem

senin yaptığın gibi yapıyorum.

duyuruda yine konuşulmayanlar konuşulmaya başlanmış. ben de hemen yerimi alayım:
çubuktan tutup yiyorum, annem babam diğer taraftan açıp paketten tutarak yiyor. küçükken bana da öyle yedirmeye çalışırlardı da beceremezdim.

Elinizle çubuğu hissedip o taraftan açarak

Çubuk tarafini hissedip ordan poseti yirtip tamamen cikarip yiyorum.

çubuk tarafından açıp komple çıkarıyorum dondurmayı

Açım. Kalkip yemek yapmak istiyorum ama takatim yok. Yemek yiyip arkadaşımla görüşeceğim. Keyfim de normal.

Uykum var, sabaha karşı yağmur/gök gürültüsü sesine uyandım yeniden uyuyamadım.
İşe kendim geleceğim için normalden erken kalkmam gerekiyordu zaten bu yüzden uykusuz ve yorgun hissediyorum.
Bunun dışında fena değilim.
Koca bir bardak kahve içtim.
Öğleden sonra işler yoğunlaşacağı için şu anlarımı dizi izleyerek geçiriyorum.

sabah 8'de uyandım. 9 gibi kız uyandı, mamasını verdim. 10'da babannesine gittik. 11'de okula bıraktım, işe geldim. Şu an kahve suyu kaynamakta. Elimde 4 mblık kaç satır olduğunu bilmediğim json dosyası ile bakışıyoruz:d
Beyannameler 25'inde son, mali tatilmiş.(farkında bile değilim:D). Demek ki yarın da bakışmaya devam...

sabahın köründe uyandım. iş arıyorum haber bekliyorum görüştüğüm yerlerden. evi süpürdüm temizledim. ösym'ye gitmem lazım yds ve alese başvurmak için ama o motivasyonu sağlayamadım henüz :( kötü hissediyorum yani

Boyle berrak bi kafayla hicbi sey dusunmeden bütün gün evde oturayim istiyorum. Yok yok evde olmasin, parkta bahcede olsun
(Olamadi)

ekşide o kadar çok trol ve reklam yazarı türedi ki artık çok normal geliyor bana. sözlük hesabını firmalara satanlar, siyasi partililerin sözlüğe üşüşmeleri vs artık eski ekşiden eser bırakmadı maalesef.

ahmet şık'ı önceden ben de tanımazdım ve dolayısıyla okumuşluğum olduğunu sanmıyorum. hatta imamın ordusu'nun yazarı olduğunu bile gözaltına alındıktan sonra öğrendim. sadece ilk gözaltına alındığı günden itibaren tanıyorum.

Bu ülkede tanınmak için sansasyonel bir şeyler yapman lazım.
"laiklk elden gidiyeah"
"koyktun mu?"
"erdoğanın boku olamaz"
"kedicik"

onun dışında; düşünen, yazan, çizen biriysen bu ülkede seni küçük bir kesim tanır sadece. ben mesela üniversitede arkadaşlarımın cumartesi annelerinin ne olduğunu bilmemelerine şaşırmıştım, babamla bunu konuşmuştuk ve bana "basit şeyler daha cazip gelir her zaman, üzerine düşüneceğin şeyler için kafa yormaz kimse" demişti. bence böyle.

barış atay daha çok tanınıyor çünkü "o bir terorizt" erkan baş mesela en az tanınanları içinde. maalesef bu ülkede böyle ya.

bir de ekşide yazar olmak bi statü değil.

gayet normal. ahmet şık bir gazeteci ve yazdığı gazetelerin tirajı belli. kim niye tanısın?

Ekşide yazar olmak için nasıl bir duruma gelmek gerekiyor?
Diplomana mı bakıyorlar?
Sınava mı tabii tutuyorlar?
Dışarıda gördüklerinin bir yansıması işte, neden bu kadar abarttın?

Tanınmaması gayet normal.
Ben önceden kendi tanıyıp bildiğim sevdiğim insanların tanınmamasına bayağı şaşırıyordum ve garipsiyordum ama alıştım artık.
Aynı şekilde başkalarının çok sevip takip ettiği ve benim adını dahi duymadığım insanlar olabiliyor.

Hani Kim Milyoner Olmak İster'de çok basit sorular geliyor da izlerken deliriyoruz ya bunu nasıl duymamış olabilirsin diye. Aynı olay işte.
Duymuyor, bilmiyor yapacak bir şey yok.

Gazeteci olduğunu biliyordum, ismine aşinaydım ama özellikle tanımam İmamın Ordusundan sonra oldu.

statü ile alakalı bir şeyden bahsetmiyorum tabii ki, eli internete erip de mynet.com'dan başka bir siteye girebilmek bile bir başarı göstergesi sıradan insanımız için. bir de üye başvurusu yapacak, sıra bekleyecek; çemişgezekli hüseyin'in uğraşacağını sanmıyorum. bu bir kalite göstergesi değil, öyle olduğunu iddia etmedim zaten; kendi çıkarımınız. ama interneti kullanmayı öğrenmiş bir insanın, hele ki ekşi'yi de takip ediyorsa ahmet şık'ı tanıyor olmasını bekliyorum. ekşi'de zaman zaman popüler olan bir gazeteci, gerek imamın ordusu gerek içeri girmesi, davası, süreci... olay ekşi'nin kendisi ya da kalitesi değil zaten, yemişim ekşi'yi.
yalnız beni de ekşi'yi statü seviyesinde gören insan yaptınız ya alacağınız olsun, hiç mi tanımadınız şu vakittir; alındım valla.

Ama cümlenden bu sonuç çıkıyor.

Sürekli takip etmiyordur, ben de her başlığa girmiyorum mesela çoğu zaman sadece badilere eklediğim kişilerin yazdıklarına bakar çıkarım.
Gündem kısmında ilgimi çeken bir isim yoksa çoğu zaman açıp bakmam nedir diye, belki o başlık altında çok mühim şeyler konuşuluyor ama benim haberim olmuyor.

Bir kere yaşadım bunu bir başlık kenarda sürekli konuşuluyor sayılar dikkatimi çekiyor sürekli bir artış var. Ertesi gün yine devam en son merak ettim girdim sanatçıymış adam ölmüş millet döktürmüş neler neler.
Ama ben adını duymamışım bile.
Bunun gibi işte.

Sadece gazeteci olduğundan bir ara bir şeyden ötürü hapse girdiğinden (belki bu bilgi de yanlıştır), şimdi de HDP milletvekili olduğundan haberdarim, hiç merak etmedim.

ismini ilk kez duymuyorum; yazdığı o kitap dolayısıyla ismini biliyordum ancak hiçbir şekilde merak ettiğim, "acaba neler yazmış?" dediğim biri de olmadı. bilmeyene olumsuz gözle bakmazdım ancak ille de yorum yapmam gerekseydi en fazla "hmm, gündemi pek de takip etmeyen biri" derdim. ha, ben ismen biliyorum diye ya da ufak bir google ile ismini öğrendim diye ben bu adamı tanıyor olamam ki...

samimi söylüyorum google'a adını yazdım, yüzünü şimdi ilk defa gördüm. kim olduğu hakkında da fikrim yok. politikacı sanıyordum gazeteciymiş.

türkiye gündemiyle fazla ilgilenmiyorum. ama istersen sinemayla edebiyatla sanat tarihiyle ilgili seninle sabaha kadar konuşabilirim.

İsmen birkaç senedir biliyorum, ama yuzunu gecen sene ya da bu sene gördüm ilk. Ama hiç duyulmaması tuhaf bence de.

Gerci ben de Hrant Dink'in adını maalesef ölünce duymuştum ilk kez. Gerçi 11 yaşindaydım yine kabul edilebilir belki ama daha önce bilmek isterdim

Normal. insanlar bulundukları camianın dışındaki insanları pek takip etmiyor bu ülkede. Açık seçil hedef olarak da gösterilmediği sürece (can dündar, orhan pamuk vs.) gibi tanınmıyor.

Bir utanç kaynağı olarak tanıyorum. Devletiniz teröristtir' diyen bu arkadaşı milletvekili yaptık. Ayrıca tanınmaması bir eksiklik değil ben de ismine Maruz kalarak öğrendim kendisini.

Sozlüğün şu anki seviyesi rezil bir yerde haliyle sözlük bence bilirliği üzerine kıstas olmamalı. Kaldı ki bu adami bilmeyen siyaset bilimi öğrencilerinin olduğunu gördúkten sonra artık şaşırmıyorum.

Feto donemi yazdiklarindan dolayi ismine aşinaydım. Cumhuriyet gazetesi yazarlarinin tutuklanmasindan sonra yakından takip etmeye başladım. Hatta o ara mektup arkadaşıma o müthiş savunmasından birkaç paragraf yazıp yollamıştim.

Yalan olmasın ismini ilk defa imamın ordusu'nu yazdığında ve içeri atıldığında duydum. Öncesinde bilgim yoktu.

taylan :D

(bkz: adı taylan olanların esmer ve yavşak olması)

Taylan, berk

Berkay
Bora
Burak
Tarık
Taylan+1

aa evet taylan var. doğru. :D gönül işleri sağ olsun bir hanımın açtığı duyurulardan sonra "bora" oldu bu benim için. :D

alev, burçin, sezer, ferdi

Benim aklıma niye Fedon geldi :/

Ahahaha :D Fedonculara selamlar :/

@olabilir

sandalyeden düştüm, kahveyi püskürttüm, süpersin. :D
hiç düşünmemiştim bunu.

adı taylan olan ve esmer ve yavşak olmayan iki tanıdığım var. bu bir internet efsanesi :)

her isimde, ten renginde yavşak tanıdım maalesef.

fedon derim en fazla.

Oktay
(küçükken çılgın bediş izledim sdfhjlş)

Okuduğum gibi fedon geldi benim aklıma. Merhaba @olabilir ya da olmayabilir

meriç

Benim de aklıma ali ağaoğlu geliyor.
Sabah sabah nereden böyle bir duyuru gördüm :(

@rakicandir

Özür dilerim. :d Ali Ağaoğlu da süpermiş. Ahahahahahaha. Guldurdunuz beni.

benim aklıma fedon geldi :(

Kesinlikle Meriç değil Meriç kumral açık tenli adam tipi

taylan. net.

peynirli su böreği all time favorimdir.

avcı böreği var, çiğ börek var aklıma gelen.

sigara böreği.

önemli olan içi değil, hamurun lezzeti ve çıtırlığı. içine ne koysan güzel olur sonra zaten.

ha yine de vereyim örnek hadi. bimden al baklavalik yufka. içine tulum loru sarımsak ve mantar koyacaksın. kat aralarina yufka sosu ile birlikte kokulu peynir tavsiye ederim. en ucuzu bimden yesil peynir. asil ici en ortaya koyarsin. ben içini onceden pişiririm hep böreğin. bol tereyağında yaparsan güzel olur. pismesi uzun sürüyor ama çıtırlığı inanılmaz bu baklavalık yufkaların.

Ispanakli ve bilmediğim otlu herhangi bir borek dışında tüm borekleri sevgiyle kucaklıyorum. İster kiymali ister peynirli ister çokelekli ister patattesli olsun. Birde ben bu yemek konularinda pek gurme değilim sonucta hamur yağ ve iç hatçtan oluşuyor gibi geliyor bana:/

paçanga
avcı+1

Bizimkiler muhacir. Kaymaklı börek dedikleri bir börek var, tercihen pekmezle de yeniyor.

Karaköy böregi:((

peynirli su böreğiii.

hatta o kadar seviyorum ki doğum günümde pasta yerine su böreği alıyor kuzenim. bazen geceleri canım çekiyor, oturup dertleniyorum.

Karnıyarık Börek diye bi tarif var nette. Harika oluyor.

ıspanaklı börek. peynir de konacak. karabiber de. bir sap pırasa konulursa lezzetinden yenmez.

batlıcanlı börek!

Napoliten gibi küçük parçalı çikolataları emerek yerim.
Çok seyrek yediğim bir çikolata türüdür kahve yanına vs.
Onun dışında ısırarak.

ben şekeri bıraktım, bayağı da oldu da ankete katılamıyorum. ha niye yazdın diyorsan hocam sebebi şu:

çikolatanın kalitesini belirten şeylerden birisi daha eline aldığında vücut ısısı nedeniyle erimeye başlamasıdır. yani ağza attığında çok hızlı erimesi gerek. eriyince de daha lezetli olduğu sonucuna varırız buradan.

lakin, bir şeyleri yeme-içme adabı usulleri çoğunlukla saçma geliyor bana. nasıl zevk alıyorsa öyle yapmalı insan.

Bir parça ısırır dilim ve damağım arasında eritirim. Ama maximus gibi içi dolu çikolataları ısırarak yiyorum.

ağzıma atıp eriterek.

Emerek. Isırarak yerken aldığım haz onda birine falan düşüyor, boşuna yemiş gibi hissediyorum.

Bayram çikolatasini emerek, normal çikolatayı ısırarak. Hatta kare kare cikolatalarin karelerine de dikkat etmem direkt hart diye ısırırim. Emdikce zevk azaliyo bence

Çikolata sevmem ama bazen canım çok çektiğinde alıp hayvan gibi katır kutur yiyorum. Ağızda erit falan hiç bekleyemem öyle şeyleri.

Yalayarak yiyorum, hazzın süresini uzatiyorum.

30 yaşındayım, hayatımda 1 belki 2 defa emerek yemişimdir çikolatayı. Aslında hiç hatırlamıyorum ama kesin olmuştur diye o hata payını verdim. çiğneyerek yerim ben. kaşıkla falan krem çikolata yemeyi de sevmem mesela.

cignenen cikolata bosa yenmis gibi oluyor +1

cigneyip yutmasi 5 saniye bosuna seker kalori. dille damak arasinda tutarsan o hazzi 30 saniye - 1 dakikaya uzatmak mumkun.

''matematik'te'' bütün suçu ne güzel çevreye atmışsınız.
daha çok çalışsaydım, iyiydi.

edit : ''matematik'te''

"bütün suç" değil matematik.

Bazı önemli sınavlara az çalıştığım icin ve dikkat eksikliği yüzünden potansiyelimin altında kaldım, şimdi telafi etmeye çalışıyorum.

Hobi olarak ilgilendiğim seyde doğru kişilerle (bana yol gösterip ilgimin ve enerjimin doğru yere aktarilmasini saglayacak) tanışabilseydim ve biraz da aileden varlıklı olsaydım çok farklı bi hayat yaşıyor olurdum. Nasip değilmiş.

ağlatacaksın şimdi beni, neyse.

elbette olabilirdim ama gelişimimi engelleyen veya yolumu tıkayan öyle trajik veya büyük bir olay falan olmadı - başardıklarım gibi başaramadıklarım da büyük ölçüde kendi salaklıklarımdan oldu.

yalnız en BUTTHURT olduğum şey lisansı almanya'da okuyamamak. ben daha 11. sınıfta almanya'daki okullara mail atıyordum keko gibi, böyle böyle ben sizi çok seviyorum ama benim param yok sizin çocuğunuz olayım mı diye. ciddi ciddi leipzig üniversitesine falan "orada yaşamak kaç para, ben 16 yaşındayım geliyim mi" yazıyordum ajfjsks.

ve hepsine cevap veriyorlardı. burs sayfalarına yönlendiriyorlardı, vize almak için neye ihtiyacım olduğunu anlatıyorlardı vesaire.

o dönemde euro uçmamıştı böyle. çocuğunun üniversite eğitimine aylık 2000-2500 lira ayırabilecek bir ebeveyn oğlunu/kızını almanya'da okuturdu.

o ara babam battı. değil almanya'da okumak, lise sonu teyzemin yanında okurken (ailem başka yere taşınmıştı, ben teyzemin yanında kalmıştım düzenim bozulmasın diye) "üniversiteyi hangi parayla okuyacağım?" diye ağladığımı hatırlıyorum. kadın bana harçlık ya da yemek vermese direkt açım yani, üniversiteye mi hazırlanayım iş mi kovalayayım, öyle bir durumdaydım.

16 yaşında leipzig'e "size geliyim mi" diyen adam 24 yaşında üniversite hazırlığı yeni bitirdi aq. babamı ayrı, kendimi ayrı skeyim. ama inat ettim aga, geçen sene kafam yerine geldi, it gibi uğraşıyorum. lisansa gitme şansım yok artık da yüksek lisans için kafaya koydum. kader ağlarını örüyorsa ben de kendi ağlarımı örüyorum artık, ağzını burnunu kırıcam onun.

hedef 2022. gerekiyosa böbreğimi satıcam ama çıkarıcam o parayı. 4 sene var önümde, eşek değilsem giderim. 18'de gidemedim 28'de gidicem. gittikten sonra bi çay içip huzur içinde ölebilirim, koymaz. ama gidicem.

olabilirdim ama cok cok kotu yerlerde de olabilirdim. Dunyanin buyuuuk bir bolumune gore cok cok sansli bir hayat yasadim ve yasiyorum. zengin degilim, alt-orta ekonomik sinif, kirada, devlet okullarinda büyümüş siradan bir vatandasim. buna sahip olmak bile koca dunyada buyuk bir sans. o yuzden ben nedense hep sansli tarafini goruyorum. yoksa milyar dolari olan bir aile icine de dogabilirdim tabii ki ama dusun dusun nereye kadar? bir faydasi yok.

Klişe ama neye göre daha iyi? Genelgeçer başarı kıstaslarına göre evet, hatta kesinlikle. Beni tanıyıp da potansiyelimi gerçekleştiremediğimi düşünen insanlar çok ama ben olduğum noktadan mutluyum. "daha mutlu olmak" düşüncesi tehlikeli bir durum, her zaman daha mutlu olunabilir ama mutlu olma kriterlerimi sağlayabildiğim için öyle düşünmüyorum.

Tam da böyle düşündüğüm için o "daha iyi noktada" olamadım, bunun da farkındayım ama bir önemi yok.

Bazı şeyler farklı şekilde gelişseydi şu anki kafa yapımda ve alanımda olamazdım. Daha iyi yerde olabilirdim ama alanımı ve şekillendiğim insanı seviyorum mutluyum.

Arda Turan'ın transfermarkt grafiği gibiyim

Olabilirdim de olmayabilirdim de. Bu neyi değiştirecek ki? Çok kafa yormadım yoracağımı sanmıyorum.

Kesinlikle daha iyi bir yerlerde olabilirdim diye düşünüyorum. Hiperaktivitem oldugu farkedilseydi ve bir enstrüman çalmaya teşvik edilseydim engin deham ve inanılmaz müzikal yeteneklerim boşa gitmezdi.

Hayir, potansiyelimi canimi cikararak sonuna kadar kullandigim yerdeyim. Daha ustune kapasitem yok.

ben hedeflerime göre epey iyi bir yerdeyim diye düşünüyorum

yalnızca çocukken spora yönlendirilseydim iyi bir sporcu olabilirdim gibime geliyor
geçtiğimiz günlerde ajax erkek futbol takımının kamp yaptığı otelde konaklama fırsatım oldu
sabah taktik, öğlen kuvvet antrenmanlarını izledim, içim gitti, çok imrendim

kendim haftada 5 gün spor yapıyorum ama profesyonel seviyede bir sporcu olmak hep ukte kaldı içimde :)

Bakir kapların belli aralıklarla düzenli olarak kalaylanması gerekiyor bildiğim kadarıyla. Yoksa zehirlenme yapabiliyormuş.

amaranta ursula +1. bakir agir metaldir ve vucuttan atilamaz. agir metaller vucutta zamanla birikir ve ciddi saglik sorunlarina hatta olume sebep olabilir. duzenli olarak kalaylanan bakir kaptan zarar gelmez. metal catal,bicakla kullanmamaya ozen gostermek lazim cunku bunlar yuzeyi cok kolay cizebiliyor. ayrica yemekleri bakir kaplarin icinde de cok saklamamak lazim. pisirdikten sonra artan yemegi baska bir kaba almak daha iyi.